I. manar [maˈnar] CZ. cz. przech.
II. manar [maˈnar] CZ. cz. nieprzech.
1. manar (surgir):
2. manar (fluir fácilmente):
yo | mano |
---|---|
tú | manas |
él/ella/usted | mana |
nosotros/nosotras | manamos |
vosotros/vosotras | manáis |
ellos/ellas/ustedes | manan |
yo | manaba |
---|---|
tú | manabas |
él/ella/usted | manaba |
nosotros/nosotras | manábamos |
vosotros/vosotras | manabais |
ellos/ellas/ustedes | manaban |
yo | mané |
---|---|
tú | manaste |
él/ella/usted | manó |
nosotros/nosotras | manamos |
vosotros/vosotras | manasteis |
ellos/ellas/ustedes | manaron |
yo | manaré |
---|---|
tú | manarás |
él/ella/usted | manará |
nosotros/nosotras | manaremos |
vosotros/vosotras | manaréis |
ellos/ellas/ustedes | manarán |
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.