introwertyczka [introvertɨtʃka] RZ. r.ż.
introwertyczka → introwertyk
introwertyk (-yczka) <D. ‑a, l.mn. ‑ycy> [introvertɨk] RZ. r.m. (r.ż.) PSYCH.
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.
Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)
Nauczyciele opisywali ją później jako introwertyczkę, nie wykazującą zainteresowania nauką.
pl.wikipedia.org Z początku królowa nie była szczególnie lubiana w swojej nowej ojczyźnie, a to ze względu na jej niemieckie pochodzenie i charakter introwertyczki.
pl.wikipedia.org Jako introwertyk wolał milczeć niż wyrażać się za pomocą słów.
pl.wikipedia.org Był łagodny i nieśmiały, okazywał strach przed wystąpieniami publicznymi i nie miał dobrych kontaktów z rówieśnikami (jako człowiek dojrzały pozostał introwertykiem).
pl.wikipedia.org Jego zdaniem ekstrawertycy, w przeciwieństwie do introwertyków, charakteryzują się takimi cechami, jak: towarzyskość, żywość, aktywność, asertywność i poszukiwanie doznań.
pl.wikipedia.org