orator <D. ‑a, l.mn. ‑orzy> [orator] RZ. r.m. podn.
- orator
- Orator r.m. podn.
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.
Brak dostępnych przykładowych zdań
Wypróbuj inny wpis.
Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)
Był bardzo popularnym pisarzem politycznym, a także oratorem.
pl.wikipedia.org Poprzez komponowanie oratorów miał pierwszy kontakt z muzyka sceniczną.
pl.wikipedia.org Sam będąc doświadczonym oratorem, twierdził, że słowa nie są w stanie przekazać jego przesłania.
pl.wikipedia.org Orator, inaczej retor (z gr. rhetor, łac. orator) – mówca, który opanował sztukę retoryki, potrafi przemawiać publicznie i przekonywać słuchaczy do swoich racji.
pl.wikipedia.org Porównując je z mowami innych attyckich oratorów, wyraża o nich niepochlebną opinię, zarzucając autorowi plagiaty z innych mówców, posługiwanie się obelgami.
pl.wikipedia.org