tryumf [trɨuw̃f] RZ. r.m.
tryumf → triumf
triumf <D. ‑u, l.mn. ‑y> [trijuw̃f] RZ. r.m.
1. triumf bez l.mn. podn. (zwycięstwo):
2. triumf zwykle l.mn. podn. (sukces):
3. triumf HIST.:
-
- Triumphzug r.m.
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.