zgrubieć [zgrubjetɕ]
zgrubieć f. dk. od grubieć
grubieć <‑eje; f. dk. z‑> [grubjetɕ] CZ. cz. nieprzech.
1. grubieć:
2. grubieć:
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.
Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)
Jest pokryty błyszczącą błoną, która grubieje w miarę posuwania się w kierunku dobrzusznym, następnie zrastając się z powięziami głębokimi uda.
pl.wikipedia.org Po przekroczeniu 25-30 cm wysokości przestają nadawać się do spożycia – grubieje skórka i ścianki włókien łykowych oraz drewna.
pl.wikipedia.org Po dotarciu do gleby korzenie grubieją, ponieważ są głównymi elementami dostarczającymi wodę i pokarm do części nadziemnej rośliny.
pl.wikipedia.org Opanowane przez bawełnicę liście, a właściwie ich połowy, grubieją, odbarwiają się i skręcają w charakterystyczny sposób.
pl.wikipedia.org Sąsiednie podkładki rosnąc łączą się z sobą i w miejscu połączenia grubieją.
pl.wikipedia.org