настила́|ть <-ю, -ешь> cz. ndk., настла́ть f. dk. CZ. cz. przech.
1. настила́ть (стла́ть):
2. настила́ть (укла́дывать):
наст|ла́ть <-елю́, -е́лешь> f. dk. CZ. cz. przech.
настла́ть → настила́ть
настила́|ть <-ю, -ешь> cz. ndk., настла́ть f. dk. CZ. cz. przech.
1. настила́ть (стла́ть):
2. настила́ть (укла́дывать):
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.