око́нч|ить <-у, -ишь> f. dk. CZ. cz. przech.
око́нчить → ока́нчивать
ока́нчива|ть <-ю, -ешь> cz. ndk., око́нчить f. dk. CZ. cz. przech.
1. ока́нчивать (заверша́ть):
2. ока́нчивать (те́хникум, вуз):
ока́нчива|ть <-ю, -ешь> cz. ndk., око́нчить f. dk. CZ. cz. przech.
1. ока́нчивать (заверша́ть):
2. ока́нчивать (те́хникум, вуз):
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.