разрыва́|ть1 <-ю, -ешь> cz. ndk., разорва́ть f. dk. CZ. cz. przech.
разорв|а́ть <-у́, -ёшь> f. dk. CZ. cz. przech.
разорва́ть → разрыва́ть
разрыва́|ть2 <-ю, -ешь> cz. ndk., разры́ть f. dk. CZ. cz. przech.
1. разрыва́ть (раскопа́ть):
2. разрыва́ть pot. (приводи́ть в беспоря́док):
разрыва́|ть1 <-ю, -ешь> cz. ndk., разорва́ть f. dk. CZ. cz. przech.
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.
Przykłady ze Słownika PONS (zredagowane i sprawdzone)
- разорва́ть дипломати́ческие отноше́ния