комплект|ова́ть <-у́ю, -у́ешь> cz. ndk., укомплектова́ть f. dk. CZ. cz. przech.
укомплекто́выва|ть <-ю, -ешь> cz. ndk., укомплектова́ть f. dk. CZ. cz. przech.
1. укомплекто́вывать (набра́ть):
2. укомплекто́вывать (допо́лнить):
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.