I. circum-spiciō <spicere, spexī, spectum> (specio) VERB intr
2.
II. circum-spiciō <spicere, spexī, spectum> (specio) VERB trans poet; nachkl.
1.
2.
3.
circumspectus2 <a, um>
P. Adj. zu circumspicio poet; nachkl.
circumspectus1 <ūs> m (circumspicio)
2. übtr
| circumspiciō |
|---|
| circumspicis |
| circumspicit |
| circumspicimus |
| circumspicitis |
| circumspiciunt |
| circumspiciam |
|---|
| circumspiciās |
| circumspiciat |
| circumspiciāmus |
| circumspiciātis |
| circumspiciant |
| circumspiciēbam |
|---|
| circumspiciēbās |
| circumspiciēbat |
| circumspiciēbāmus |
| circumspiciēbātis |
| circumspiciēbant |
| circumspicerem |
|---|
| circumspicerēs |
| circumspiceret |
| circumspicerēmus |
| circumspicerētis |
| circumspicerent |
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.
Brak dostępnych przykładowych zdań
Wypróbuj inny wpis.