com-pōnō <pōnere, posuī, positum> P. P. P. poet auch compostum
1.
-  compono
-  zusammenstellen, -setzen, -legen, -bringen (alqd in loco; mit etw.: Dat) [ lignum; manūs manibus Hand in Hand; labra labellis; arma die Waffen niederlegen ]
2. nachkl.
-  compono
-  
3. (feindl.)
-  compono
-  
4. MILIT
5. (friedlich)
-  compono
-  
6.
7. (schriftl.)
9.
-  compono
-  
11. (Angelegenheiten)
-  compono
-  
12. (vor Gericht)
-  compono
-  
13. (Streit)
-  compono
-  
17. (Segel)
-  compono
-  
18.
-  compono
-  
19. spätlat
-  compono
-  
| compōnō | 
|---|
| compōnis | 
| compōnit | 
| compōnimus | 
| compōnitis | 
| compōnunt | 
| compōnam | 
|---|
| compōnās | 
| compōnat | 
| compōnāmus | 
| compōnātis | 
| compōnant | 
| compōnebam | 
|---|
| compōnebās | 
| compōnebat | 
| compōnebāmus | 
| compōnebātis | 
| compōnebant | 
| compōnerem | 
|---|
| compōnerēs | 
| compōneret | 
| compōnerēmus | 
| compōnerētis | 
| compōnerent | 
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.
Brak dostępnych przykładowych zdań
Wypróbuj inny wpis.
