īn-flectō <flectere, flexī, flexum>
1.
2. (die Stimme)
3.
- inflecto
-
4. übtr
- inflecto
-
5. (den Sinn od. jmd.)
6. nachkl.; spätlat
- inflecto
-
| īnflectō |
|---|
| īnflectis |
| īnflectit |
| īnflectimus |
| īnflectitis |
| īnflectunt |
| īnflectam |
|---|
| īnflectās |
| īnflectat |
| īnflectāmus |
| īnflectātis |
| īnflectant |
| īnflectebam |
|---|
| īnflectebās |
| īnflectebat |
| īnflectebāmus |
| īnflectebātis |
| īnflectebant |
| īnflecterem |
|---|
| īnflecterēs |
| īnflecteret |
| īnflecterēmus |
| īnflecterētis |
| īnflecterent |
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.
Brak dostępnych przykładowych zdań
Wypróbuj inny wpis.