solūtus <a, um> P. Adj. zu solvo
2. Sen.
- solutus
-
3. übtr
- solutus
- ungebunden, ungehindert, selbstständig, frei (frei von etw.: ab, bl. Abl o. Gen) [ animus; civitatis voluntas; amores; ratio; ab omni sumptu; faenore; poenā straffrei; operum ]
4. poet
5.
- solutus
-
6.
- solutus
-
7.
- solutus
-
8. (vom Redner)
- solutus
-
9. (v. der Rede, „ungebunden“)
solvō <solvere, solvī (poet. auch soluī), solūtum> (se-³ u. luo)
1.
4. (Schuld)
5. (Pflichten, übertragene Aufgaben, Versprechen u. Ä.)
6.
8. poet; nachkl.
9. poet; nachkl.
10. poet; nachkl.
11.
-
- entfernen, aufheben, vertreiben, (ab)brechen, beenden [ morem a prioribus traditum; obsidionem; pacem, foedus brechen; leges; metum corde vertreiben, verbannen ]
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.
Brak dostępnych przykładowych zdań
Wypróbuj inny wpis.