ir·refu·table [ˌɪrɪˈfju:təbl̩] PRZYM. form
1. irrefutable (factual, unshakable):
- irrefutable argument, proof
-
- irrefutable argument, proof
-
2. irrefutable (incontestable):
- irrefutable
-
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.
Brak dostępnych przykładowych zdań
Wypróbuj inny wpis.
Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)
Both analyses concur that other evidence could show criminality; the concerns were not irrefutable.
en.wikipedia.org Emphasis is placed on the power of film, both to record irrefutable evidence of environmental injustice and to create strong campaigning messages.
en.wikipedia.org No study has established irrefutable evidence that any drug is an effective treatment for aphasia therapy.
en.wikipedia.org But when you put them together, then the whole picture becomes irrefutable.
en.wikipedia.org And this album is irrefutable proof of this.
en.wikipedia.org