podniecenie <D. ‑ia, bez l.mn.
> [podɲetseɲe] RZ. r.n.
1. podniecenie podn. (ożywienie):
2. podniecenie BIOL. (pobudzenie seksualne):
- podniecenie
- Erregung r.ż.
- podniecenie
- Erregtheit r.ż.
PONS OpenDictDodaj wpis
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.
Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)
To zachowanie nie jest dokładnie poznane, następuje w chwili zdenerwowania lub podniecenia.
pl.wikipedia.org Dopiero tak motywowana kobieta otwiera się na stymulację seksualną, a jeśli taka stymulacja następuje, kobieta uzyskuje zdolność do wzbudzania u siebie podniecenia.
pl.wikipedia.org W ten sposób odkrył, że tylko tak może osiągnąć podniecenie seksualne.
pl.wikipedia.org Samiec barwniejszy, kolor trudny do określenia na podstawie ubarwienia gdyż jest on zmienny, w zależności od środowiska w którym przebywa i stanu podniecenia.
pl.wikipedia.org Ich zdaniem wywoływało to niepotrzebne podniecenie, co mogło wywrócić do góry nogami starannie ułożony kalendarz, wedle, którego mąż "obsługiwał" swój damski inwentarz.
pl.wikipedia.org