posądzić [posoɲdʑitɕ]
posądzić f. dk. od posądzać
I. posądzać <‑dza; f. dk. posądzić> [posondzatɕ] CZ. cz. przech.
II. posądzać <‑dza; f. dk. posądzić> [posondzatɕ] CZ. cz. zwr.
posadzić [posadʑitɕ]
posadzić f. dk. od sadzać, sadzić
I. sadzić <‑dzi; cz. prz. sadź> [sadʑitɕ] CZ. cz. przech.
1. sadzić < f. dk. po‑> (umieszczać w ziemi):
II. sadzić <‑dzi; cz. prz. sadź> [sadʑitɕ] CZ. cz. nieprzech. podn. (biec bardzo szybko)
III. sadzić <‑dzi; cz. prz. sadź> [sadʑitɕ] CZ. cz. zwr. pej. pot.
sadzać <‑dza; cz. prz. ‑aj> [sadzatɕ] CZ. cz. przech.
sadzać gości:
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.