надрыва́|ть <-ю, -ешь> cz. ndk., надорва́ть f. dk. CZ. cz. przech. pot.
2. надрыва́ть (поврежда́ть):
- надрыва́ть
-
3. надрыва́ть (смея́ться вдо́воль):
4. надрыва́ть (крича́ть):
- надрыва́ть
-
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.