pūblica <ae> f (publicus) Sen.
rēs pūblica
→ publicus
I. pūblicus <a, um> (altl. poplicus zu populus) ADJ (Adv pūblicē, s. d.)
1.
-
- öffentlich, dem Volk gehörig, Volks-, des Staates, staatlich, Staats- [ litora; loca; pecunia Staatsgelder; largitiones; sacerdos; dii Nationalgottheiten; causa Staatsangelegenheit, öffentl. Prozess; vincula Staatsgefängnis; mensa Staatsbank; iniuria gegen den Staat; periculum vom Staat getragene Verantwortung; litterae amtliches Schreiben; tabulae Staatsurkunden; poena vom Staat auferlegt ]
a.
b.
c.
d.
2.
3.
II. pūblicus <ī> (altl. poplicus zu populus) SUBST m Plaut.
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.