Tłumaczenia dla hasła „Beklemmungen“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

be·klem·men <beklemde, h. beklemd> [bəklɛmə(n)] CZ. cz. przech.

1. beklemmen (vastklemmen):

beklemmen

einklemmen

2. beklemmen (benauwen):

beklemmen

beklommen machen

beklemmen

bedrücken

be·klem·to·nen <beklemtoonde, h. beklemtoond> [bəklɛmtonə(n)] CZ. cz. przech. ook przen.

beklemtonen

betonen

beklemtonen

akzentuieren form.

be·klim·men <beklom, h. beklommen> [bəklɪmə(n)] CZ. cz. przech.

beklimmen

besteigen

beklimmen

ersteigen

beklimmen

erklettern

beklimmen (moeizaam)

erklimmen

be·kle·den <bekleedde, h. bekleed> [bəkledə(n)] CZ. cz. przech.

1. bekleden:

bekleden (bedekken)

bekleiden

bekleden (bedekken)

umkleiden

bekleden (bedekken)

verkleiden

bekleden (met stof)

ausschlagen

stoelen bekleden

Stühle polstern

een wand bekleden met jute

eine Wand mit Jute bespannen

2. bekleden (uitoefenen, bezetten):

bekleden

bekleiden

bekleden

innehaben ausfüllen

een leerstoel bekleden

einen Lehrstuhl innehaben

be·kle·ding <bekleding|en> [bəkledɪŋ] RZ. r.ż.

1. bekleding (resultaat):

bekleding

Bekleidung r.ż.

bekleding

Umkleidung r.ż.

bekleding

Verkleidung r.ż.

bekleding

Bezug r.m.

2. bekleding (handeling):

bekleding

Bekleidung r.ż.

bekleding

Umkleidung r.ż.

bekleding

Verkleidung r.ż.

be·kla·gen¹ <beklaagde, h. beklaagd> [bəklaɣə(n)] CZ. cz. przech.

1. beklagen (medelijden uiten):

beklagen

beklagen

beklagen

bedauern

beklagen

bemitleiden

2. beklagen (weeklagen over):

beklagen

beklagen

beklagen

bejammern

iems dood beklagen

jds Tod beklagen

be·klim·mer RZ. r.m.

beklimmer → bergbeklimmer

Zobacz też bergbeklimmer

berg·be·klim·mer <bergbeklimmer|s> [bɛrɣbəklɪmər] RZ. r.m.

bergbeklimmer

Bergsteiger r.m.

be·klin·ken <beklonk, h. beklonken> [bəklɪŋkə(n)] CZ. cz. przech.

1. beklinken (vast afspreken):

beklinken

vereinbaren

beklinken

verabreden

beklinken

abmachen pot.

2. beklinken (met het glas klinken):

beklinken

anstoßen auf

om·klem·men <omklemde, h. omklemd> [ɔmklɛmə(n)] CZ. cz. przech.

omklemmen

umklammern

in·klem·men <klemde in, h. ingeklemd> [ɪŋklɛmə(n)] CZ. cz. przech.

inklemmen

einklemmen