niderlandzko » niemiecki

im·be·ciel1 <imbeciel|en> [ɪmbesil] RZ. r.m. en r.ż.

1. imbeciel (zwakzinnige):

imbeciel
Schwachsinnige(r) r.ż. (r.m.)

2. imbeciel (stommeling):

imbeciel
Dummkopf r.m.
imbeciel
Idiot r.m.

im·be·ciel2 <imbeciele, imbecieler, imbecielst> [ɪmbesil] PRZYM.

1. imbeciel (zwakzinnig):

imbeciel

2. imbeciel (onnozel):

imbeciel
imbeciel
blöd pej.

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski