Vergnügen <-s, -> [fɛɐˈgnyːgən] SUBST r.n.
2. Vergnügen nur l.poj. (Freude):
-
Vergnügen
-
χαρά r.ż.
3. Vergnügen nur l.poj. (Spaß):
4. Vergnügen SUBST mst l.poj. (Amüsement, Unterhaltung):
-
Vergnügen
-
διασκέδαση r.ż.
-
Vergnügen
-
ψυχαγωγία r.ż.
-
viel Vergnügen!
5. Vergnügen (Veranstaltung):
-
Vergnügen
-
γλέντι r.n.