Tłumaczenia dla hasła „formułowania“ w angielsko » polski słowniku

agrammatism MED.

utrata zdolności formułowania właściwych konstrukcji gramatycznych r.ż.

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Dla współczesnej mikroekonomii typowe jest modelowanie matematyczne, które prowadzi do formułowania hipotez dotyczących zachowań podmiotów ekonomicznych (np. konsumentów czy przedsiębiorstw).

pl.wikipedia.org

Uważają oni mit za „kategorię śmieciową”, „naukowy artefakt” czy „nieistniejący koncept”, który służy niektórym badaczom do formułowania nieweryfikowalnych hipotez w miejsce źródłowej analizy różnorodnych przekazów o bogach czy istotach nadprzyrodzonych.

pl.wikipedia.org

Cechą charakterystyczną konstytucji austriackiej jest niebywale kazuistyczny sposób formułowania jej przepisów.

pl.wikipedia.org

Hipoteza to inaczej domysł sformułowany na podstawie wiedzy uzyskanej w trakcie formułowania pytania badawczego.

pl.wikipedia.org

Umiejętność formułowania myśli; umysł refleksyjny i analityczny – b. duże (sic!).

pl.wikipedia.org

Pierwotnie, na fali ruchów kontestacyjnych, formułowania kontrkultury i rewolucji seksualnej na miejsca realizacji dzieł wybierano przestrzenie niemieszczące się w ówczesnym języku świata sztuki.

pl.wikipedia.org

Metoda naukowa – sposoby intersubiektywnego poznawania i komunikowania wiedzy, oparte o prawa logiki i prawdopodobieństwa, posługujące się dedukcją i systematyczną indukcją w procesie formułowania, uzasadniania, testowania i korygowania teorii i hipotez.

pl.wikipedia.org

Tu jednak dużo zależy od zwracających uwagę partnera atraktantów sztucznych: ubioru, perfum, kosmetyków i afrodyzjaków oraz umiejętności formułowania myśli.

pl.wikipedia.org

Staje się to podstawą do formułowania aktywnej polityki gospodarczej państwa, której celem miałoby być zapobieganie lub łagodzenie skutków niekorzystnych zjawisk gospodarczych.

pl.wikipedia.org

W tradycyjnym pojmowaniu języka gramatykę wiązano ze standardem piśmienniczym, a prawo do formułowania sądów poprawnościowych przyznawano wyższym autorytetom (np. nauczycielom).

pl.wikipedia.org