Tłumaczenia dla hasła „mianowanie“ w angielsko » polski słowniku

appointment

mianowanie r.n.

nomination

mianowanie r.n.

installation of director

mianowanie r.n.

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

W maju 1954 roku otrzymał mianowanie na instruktora drużyn lokomotywowych.

pl.wikipedia.org

Mianowanie na stanowisko sędziowskie należało do kompetencji prezydenta.

pl.wikipedia.org

Wyjął sądownictwo spod kontroli władzy wykonawczej, m.in. w tak ważnych kwestiach jak mianowanie, awanse i zmiana sędziów.

pl.wikipedia.org

Mianowanie na kolejny wyższy stopień następuje stosownie do zajmowanego stanowiska służbowego oraz w zależności od opinii służbowej strażaka.

pl.wikipedia.org

Do jego najważniejszych prerogatyw należało mianowanie kanclerza, za pośrednictwem którego sprawował rządy na szczeblu ogólnopaństwowym.

pl.wikipedia.org

Przywilejem hetmanów było mianowanie niższych dowódców, wyznaczanie leż dla oddziałów, kontrolowanie wydatków na wojsko i dozorowanie wypłaty żołdu.

pl.wikipedia.org

Spór o inwestyturę – spór między cesarstwem a papiestwem o mianowanie biskupów.

pl.wikipedia.org

Rada opiniuje wnioski o mianowanie wszystkich wyższych urzędników cywilnych, kościelnych i wojskowych.

pl.wikipedia.org

Domeyko zyskał uznanie władz, czego dowodem było mianowanie go sędzią górniczym, orzekającym jednoosobowo i ostatecznie (od wyroku nie przysługiwało odwołanie).

pl.wikipedia.org

Mianowanie na wyższy stopień następuje stosownie do zajmowanego stanowiska służbowego oraz w zależności od opinii służbowej policjanta.

pl.wikipedia.org