Tłumaczenia dla hasła „oburzyć“ w polsko » angielski słowniku

oburzyć

oburzyć f. dk. of oburzać

Zobacz też oburzać

I . oburzać <f. dk. oburzyć> CZ. cz. przech.

1. oburzać (powodować gniew):

oburzać

to anger

oburzać

to incense

2. oburzać (powodować protest):

oburzać

to revolt

II . oburzać oburzać się CZ. cz. zwr.

oburzać się na kogoś/coś

to revolt against sb/sth

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Czyn ten oburzył bogów, którzy zesłali burzę i piorunem porazili fałszywych ofiarników.

pl.wikipedia.org

Sprawa brutalnej interwencji sił porządkowych oburzyła przedstawicieli zagranicznych delegacji, którzy oskarżyli partyjnych dygnitarzy o nadużywanie przemocy.

pl.wikipedia.org

Wystawa została ostro skrytykowana przez posłów socjalistycznych, których oburzyło to, że na wystawie używano porównań aborcji z nazistowskimi obozami koncentracyjnymi.

pl.wikipedia.org

Oburzyła się ona, kiedy oglądając z dziećmi 6. odcinek 3. serii, ujrzała starszego mężczyznę ubranego w podwiązki, homoseksualistę oraz rozebraną dziewczynę trzymającą się za piersi.

pl.wikipedia.org

Ich postawa zadziwiła i zarazem oburzyła większość kardynałów.

pl.wikipedia.org

Oburzyło to cesarza, który zwiększył naciski na arcybiskupa.

pl.wikipedia.org

To ją oburzyło oświadczyła, że podda się głodówce byle tylko ubrać wybraną suknię.

pl.wikipedia.org

Wydarzenie to oburzyło społeczność międzynarodową, która obiecała pomoc władzom nigeryjskim w poszukiwaniach porwanych nastolatek.

pl.wikipedia.org

Poczynania te oburzyły starostę, że „szkody się dzieją w puszczy”.

pl.wikipedia.org

Oburzyło to mieszkańców wsi, którzy pomimo dzielących ich różnic narodowościowo-religijnych natychmiast przystąpili do odnowy zdemolowanych obiektów.

pl.wikipedia.org