Tłumaczenia dla hasła „mianowany“ w francusko » polski słowniku

attitré(e)

mianowany

titulaire professeur, instituteur

mianowany

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

W maju 1906 mianowany tam na stanowisko skryptora.

pl.wikipedia.org

Sakrę biskupią otrzymał 25 maja 1980. 6 czerwca 1993 został mianowany opatem monasteru Syryjczyków.

pl.wikipedia.org

W 1946 był mianowany zastępcą profesora, w 1947 profesorem nadzwyczajnym, w 1954 profesorem zwyczajnym.

pl.wikipedia.org

Za zasługi w niszczeniu opozycji został mianowany generałem-lejtnantem.

pl.wikipedia.org

Wkrótce też został mianowany gubernatorem kolonii francuskiej na wyspie Mauritius.

pl.wikipedia.org

Nie wiadomo, czy jako biskup pomocniczy zachował urząd inkwizytorski, ale jest to prawdopodobne, gdyż następny znany inkwizytor dla diecezji poznańskiej został mianowany dopiero w 1505.

pl.wikipedia.org

Rząd (mianowany przez prezydenta) posiadał tzw. domniemanie kompetencji, czyli kierował sprawami niezastrzeżonymi dla innych organów władzy.

pl.wikipedia.org

Został mianowany na to stanowisko 21 kwietnia 2015 r., a jego kadencja potrwa od 1 lipca 2015 r. do 30 czerwca 2020 r.

pl.wikipedia.org

Na stopień podpułkownika został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1936 i 7. lokatą w korpusie oficerów intendentów.

pl.wikipedia.org

Jeszcze tego samego roku został mianowany starostą grodowym łuckim.

pl.wikipedia.org