Tłumaczenia dla hasła „burczeć“ w polsko » niemiecki słowniku

I . burczeć <‑czy; cz. prz. burcz> [burtʃetɕ] CZ. cz. nieprzech. pot.

1. burczeć (terkotać):

burczeć

knattern

2. burczeć < f. dk. burknąć> <[lub za‑]> (zrzędzić):

burczeć na coś

über etw B. murren [o. nörgeln]

II . burczeć <‑czy; cz. prz. burcz f. dk. za‑> [burtʃetɕ] CZ. bezosob. pot. (wydawać dźwięk)

burczy mi w brzuchu

mir knurrt der Magen r.m.

Przykładowe zdania ze słowem burczeć

burczeć na coś

über etw B. murren [o. nörgeln]