Tłumaczenia dla hasła „koncyliacja“ w polsko » niemiecki słowniku

koncyliacja <D. ‑ji, l.mn. ‑je> [kontsɨljatsja] RZ. r.ż.

1. koncyliacja PR.:

koncyliacja

Konziliation r.ż.

koncyliacja

Schlichtung r.ż.

2. koncyliacja podn. (negocjacje):

koncyliacja

Vermittlung r.ż.

koncyliacja

Aussöhnung r.ż.

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

W 1992 mechanizm został poszerzony o procedurę przymusowej koncyliacji.

pl.wikipedia.org

Koncyliacja (ang. i fr. conciliation z łac. conciliatio 'porozumienie, pojednanie' od conciliare 'jednoczyć; pojednać') – jedna z metod pokojowego rozstrzygania sporów międzynarodowych.

pl.wikipedia.org