Tłumaczenia dla hasła „rumienić“ w polsko » niemiecki słowniku

I . rumienić <‑ni; f. dk. z‑> [rumjeɲitɕ] CZ. cz. przech.

rumienić

bräunen

II . rumienić <‑ni; f. dk. z‑> [rumjeɲitɕ] CZ. cz. zwr.

rumienić

erröten

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Rozważano też hipotezę, wedle której płyty dodatkowo wypełniały się krwią, rumieniąc się, co zwiększało efekt wizualny.

pl.wikipedia.org

Gdy są podekscytowane, ich policzki mogą się rumienić.

pl.wikipedia.org

Podczas gdy te właściwości definiują główne klasy czasowników inakuzatywnych i inergatywnych, istnieją pośrednie klasy czasowników, których przynależność trudniej jest określić, na przykład istnieć, rumienić się czy pojawić się.

pl.wikipedia.org