Tłumaczenia dla hasła „wzniecać“ w polsko » niemiecki słowniku

wzniecać <‑ca> [vzɲetsatɕ], wzniecić [vzɲetɕitɕ] CZ. cz. przech. f. dk. podn.

1. wzniecać (powodować):

wzniecać ogień, pożar

entfachen podn.

2. wzniecać (wznosić):

wzniecać kurz, tuman

aufwirbeln

wzniecać kurz, tuman

hochwirbeln

3. wzniecać przen. (wywoływać):

wzniecać bunt, niepokój

entfachen podn.

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Budynek był obrzucany przez uczestników marszu racami i petardami, których część trafiła do jednego z mieszkań, wzniecając pożar.

pl.wikipedia.org

Ich czynności zawierały element magii i religii – wprowadzali oni wojsko w ekstazę i szał wojenny, wobec wroga wzniecali magiczne zamieszanie i strach.

pl.wikipedia.org

Ludność koreańska bezskutecznie próbowała stawiać opór, wzniecając zamieszki.

pl.wikipedia.org

Pancernik wystrzelił osiem pocisków kal. 305 mm, 35 kal. 152 mm oraz 24 kal. 75 mm, niszcząc całe otoczenie celu i wzniecając pożary.

pl.wikipedia.org

Samolot silnie przechylony na prawe skrzydło uderzył w zabudowania miasta wzniecając pożar.

pl.wikipedia.org

Okazuje się, że dziewczynka ma nadprzyrodzoną zdolność - potrafi wzniecać pożary siłą swojego umysłu.

pl.wikipedia.org

Spotyka się ślady miejsc, w których wielokrotnie wzniecano ogień, najprawdopodobniej w celach kultowych (zolniki).

pl.wikipedia.org

Jedni wzniecają je w walce o władzę, inni licząc na wysokie zyski z handlu bronią.

pl.wikipedia.org

Chcąc zapewnić mu sukcesję uciekała się do walki zbrojnej, wzniecając bunty przeciw królowi.

pl.wikipedia.org

Drugiego lutego 1635 r. szwedzkie wojska wysadziły w powietrze wieżę prochową (nie odbudowano jej już nigdy) wzniecając przy tym pożar.

pl.wikipedia.org