Tłumaczenia dla hasła „huffen“ w polsko » niemiecki słowniku

hufiec <D. ‑fca, l.mn. ‑fce> [xufjets] RZ. r.m.

1. hufiec:

hufiec WOJSK., HIST.

Heerschar r.ż. przest

2. hufiec (jednostka organizacyjna):

hufiec harcerski

Pfadfindereinheit r.ż.

Ochotnicze Hufce Pracy

≈ Corps ntpl für freiwillige Arbeit (staatliches Berufsförderwerk für sozial benachteiligte Jugendliche)

I . huczeć <‑czy; cz. prz. hucz> [xutʃetɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. huczeć < f. dk. za‑>:

huczeć (rozbrzmiewać niskimi dźwiękami) (wodospad, fale)

rauschen

2. huczeć (strofować kogoś):

huczeć na kogoś

jdn anschreien [o. anbrüllen]

huczał od rana na współpracowników

seit dem Morgen brüllte er seine Mitarbeiter an

II . huczeć <‑czy; cz. prz. hucz> [xutʃetɕ] CZ. cz. nieprzech., bezosob.

huczeć

dröhnen

huczało mu w głowie od oklasków

ihm dröhnte der Kopf r.m. vor Beifall

miasto huczy od plotek

die Stadt r.ż. ist voller Gerüchte