gerieben
gerieben → reiben
I. reiben <rieb, gerieben> CZ. trans
1. reiben:
2. reiben:
II. reiben CZ. intr +haben
III. reiben CZ. rfl
I. reiben <rieb, gerieben> CZ. trans
1. reiben:
2. reiben:
II. reiben CZ. intr +haben
III. reiben CZ. rfl
Reiben <-s> RZ. nt
| ich | reibe |
|---|---|
| du | reibst |
| er/sie/es | reibt |
| wir | reiben |
| ihr | reibt |
| sie | reiben |
| ich | rieb |
|---|---|
| du | riebst |
| er/sie/es | rieb |
| wir | rieben |
| ihr | riebt |
| sie | rieben |
| ich | habe | gerieben |
|---|---|---|
| du | hast | gerieben |
| er/sie/es | hat | gerieben |
| wir | haben | gerieben |
| ihr | habt | gerieben |
| sie | haben | gerieben |
| ich | hatte | gerieben |
|---|---|---|
| du | hattest | gerieben |
| er/sie/es | hatte | gerieben |
| wir | hatten | gerieben |
| ihr | hattet | gerieben |
| sie | hatten | gerieben |
PONS OpenDict
Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?
Możesz przesłać nam nowy wpis do PONS OpenDict. Przesłane sugestie zostaną zweryfikowane przez zespół redakcyjny PONS i odpowiednio uwzględnione w słowniku.