niderlandzko » niemiecki

ar·rest <arrest|en> [ɑrɛst] RZ. r.n.

1. arrest (voorlopige vrijheidsberoving):

Haft r.ż.

2. arrest (krijgstuchtelijke straf):

Arrest r.m.

3. arrest (beslaglegging):

4. arrest (uitspraak van gerechtshof):

Urteil r.n.

ar·res·tant <arrestant|en> [ɑrɛstɑnt] RZ. r.m.

1. arrestant (iem die gearresteerd is):

Häftling r.m.
Inhaftierte(r) r.m.

2. arrestant jur. (beslaglegger):

ar·res·ta·tie <arrestatie|s> [ɑrɛsta(t)si] RZ. r.ż.

ar·res·te·ren <arresteerde, h. gearresteerd> [ɑrɛsterə(n)] CZ. cz. przech.

1. arresteren (aanhouden):

2. arresteren (beslag leggen op een persoon, zijn goederen):


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski