Tłumaczenia dla hasła „kahle“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

kaal <kale, kaler, kaalst> [kal] PRZYM.

1. kaal (haarloos):

kaal

kahl

kaal

haarlos

een kaal hoofd

eine Glatze

een kale man

ein kahlköpfiger [o. glatzköpfiger] Mann

kaal worden

kahl werden

kaal worden

eine Glatze bekommen

2. kaal (geplukt):

kaal

kahl

kaal

nackt

kaal

gerupft

3. kaal (afgesleten):

kaal

abgewetzt

kaal

schäbig pej.

kaal

fadenscheinig form.

een kaal pak

ein abgewetzter Anzug

4. kaal (ontbladerd):

kaal

kahl

kaal

blattlos

5. kaal (onbegroeid):

kaal

kahl

kaal

nackt

6. kaal (arm):

kaal

arm

kaal

ärmlich

zo kaal als een luis

arm wie eine Kirchenmaus

een kale jonker

ein armer Edelmann

de kale huur

die Kaltmiete

een kale ontvangst

ein schäbiger [o. armseliger] Empfang

ka·de <kade|n, kade|s> [kadə] RZ. r.ż.

kade

Kai r.m.

kade

Anlegestelle r.ż.

langs de kade afmeren

am Kai anlegen

kalf <kalveren> [kɑlf] RZ. r.n.

1. kalf (dier):

kalf

Kalb r.n.

het gouden kalf aanbidden przen.

um das Goldene Kalb tanzen

als het kalf verdronken is, dempt men de put przysł.

wenn das Kind in den Brunnen gefallen ist, deckt man ihn zu

2. kalf pot. (persoon):

kalf

Kalb r.n.

kalf

Schafskopf r.m.

ka·li [kali] RZ. r.m. geen l.mn.

kali

Kali r.n.

kalk [kɑlk] RZ. r.m. geen l.mn.

kalk

Kalk r.m.

ongebluste kalk

ungelöschte(r) Kalk r.m.

ka·mil·le <kamille|n> [kamɪlə] RZ. r.ż.

kamille

Kamille r.ż.

ka·ke·len <kakelde, h. gekakeld> [kakələ(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. kakelen (roepen van kippen):

kakelen

gackern

2. kakelen przen.:

kakelen

gackern

kakelen

kakeln połnocnoniem.

ka·ve·len <kavelde, h. gekaveld> [kavələ(n)] CZ. cz. przech.

kavelen

parzellieren