niderlandzko » niemiecki

slap·heid <slap|heden> [slɑphɛɪt] RZ. r.ż.

1. slapheid (het niet gespannen, stevig zijn):

Schlaffheit r.ż.
Schlappheit r.ż.

2. slapheid (het lichaam):

Schlaffheit r.ż.
Erschlaffung r.ż.
Mattigkeit r.ż.

3. slapheid (het niet doortastend zijn):

Laschheit r.ż.
Lauheit r.ż.

4. slapheid econ.:

Flaute r.ż.

knap·perd <knapperd|s> [knɑpərt] RZ. r.m. (intelligent iem)

helle(r) [o. kluge(r)] Kopf r.m.

rijp·heid [rɛiphɛit] RZ. r.ż. geen l.mn.

knap·jes [knɑpjəs] PRZYSŁ.

1. knapjes (bekwaam):

2. knapjes (netjes):

3. knapjes (tamelijk):

knap·pen <knapte, h./i. geknapt> [knɑpə(n)] CZ. cz. nieprzech.

kies·heid [kishɛit] RZ. r.ż. geen l.mn.

kort·heid [kɔrthɛɪt] RZ. r.ż. geen l.mn.

saai·heid [sajhɛɪt] RZ. r.ż. geen l.mn.

taai·heid <taai|heden> [tajhɛɪt] RZ. r.ż.

1. taaiheid (vaste stoffen, voorwerpen):

Zähigkeit r.ż.

2. taaiheid (dik vloeibaar zijn):

Zähigkeit r.ż.

3. taaiheid (uithoudingsvermogen):

Zähigkeit r.ż.
Ausdauer r.ż.

4. taaiheid (het vervelend zijn):

Zähheit r.ż.

vaag·heid <vaag|heden> [vaxhɛɪt] RZ. r.ż.


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski