niderlandzko » niemiecki

of·fi·ci·eel <officiële, officiëler, officieelst> [ɔfiʃel] PRZYM.

of·fi·ci·eus [ɔfiʃøs] PRZYM.

of·fi·cier <officier|s> [ɔfisir] RZ. r.m.

2. officier jur.:

3. officier scheepv.:

Offizier r.m.

4. officier (ridderorde):

Offizier r.m.

of·fi·cial <official|s> [ɔfɪʃəl] RZ. r.m.


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski