W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niderlandzko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „ordentlichen“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

or·den·te·lijk: przymiotnik i przysłówek
or·de·nen: czasownik
or·de·ning: rzeczownik
or·de·lijk: przymiotnik i przysłówek
toe·jui·chen: czasownik
brun·chen: czasownik
ge·la·chen: czasownik
aan·la·chen: czasownik
uit·la·chen: czasownik
toe·la·chen: czasownik
dood·la·chen: czasownik
noor·der·licht: rzeczownik

Widzisz podobne wyniki: ordenen , ordentelijk , noorderlicht , doodlachen , toelachen , uitlachen , aanlachen , gelachen , brunchen , toejuichen , ordelijk i ordening

or·den·te·lijk <ordentelijke, ordentelijker, ordentelijkst> [ɔrdɛntələk] PRZYM.

1. ordentelijk (fatsoenlijk):

ordentelijk

ordentlich, anständig

zich ordentelijk gedragen

sich ordentlich [o. anständig] benehmen

2. ordentelijk (billijk):

ordentelijk

or·de·nen <ordende, h. geordend> [ɔrdənə(n)] CZ. cz. przech.

1. ordenen:

ordenen (rangschikken)

ordenen (volgens een bepaald systeem)

iets alfabetisch ordenen

etw alphabetisch (an)ordnen

zijn paperassen ordenen

seine Papiere ordnen

2. ordenen (regelen):

zijn zaken ordenen

seine Angelegenheiten in Ordnung bringen

3. ordenen (netjes opknappen):

or·de·ning <ordening|en> [ɔrdənɪŋ] RZ. r.ż.

1. ordening:

ordening (regelmatige schikking, plaatsing)

Ordnung r.ż.

ordening (volgens een bepaald systeem)

Anordnung r.ż.

2. ordening (het regelen volgens voorschriften):

Regelung r.ż.

Regeln r.n.

Ordnen r.n.

ruimtelijke ordening

Raumordnung r.ż.

ruimtelijke ordening

Raumplanung r.ż.

ruimtelijke ordening

Landesplanung r.ż.

3. ordening (het geordend-zijn):

Ordnung r.ż.

de ordening van de maatschappij

die Gesellschaftsordnung

or·de·lijk <ordelijke, ordelijker, ordelijkst> [ɔrdələk] PRZYM.

1. ordelijk (gerangschikt):

2. ordelijk (geregeld):

een ordelijk leven leiden

in geordneten Verhältnissen leben

3. ordelijk (netjes):

ordnungsliebend

toe·jui·chen <juichte toe, h. toegejuicht> [tujœyxə(n)] CZ. cz. przech.

1. toejuichen (juichend toeroepen):

2. toejuichen (goedkeuren):

brun·chen <brunchte, h. gebruncht> [brʏnʃə(n)] CZ. cz. nieprzech.

ge·la·chen CZ.

gelachen volt. deelw. van lachen¹, lachen²

Zobacz też lachen , lachen

la·chen² <lachte, h. gelachen> [lɑxə(n)] CZ. cz. przech. (door lachen in een toestand komen)

het is om je rot te lachen

es ist zum Schießen [o. Schreien]

zich tranen lachen

zich een ongeluk lachen

sich C. einen Ast lachen

zich krom/slap/zich halfdood lachen

sich kranklachen/schieflachen/totlachen

wie het laatst lacht, lacht het best przysł.

wer zuletzt lacht, lacht am besten

la·chen¹ <lachte, h. gelachen> [lɑxə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. lachen:

lachen (als uiting van vrolijkheid, opgewektheid)

lachen (ingetogen, fijntjes)

iem aan het lachen maken

jdn zum Lachen bringen

fijntjes lachen

fijntjes lachen

verschmitzt lächeln

in lachen uitbarsten

in zijn vuistje lachen

sich C. (eins) ins Fäustchen lachen

zijn lachen inhouden

sich C. das Lachen verbeißen [o. verkneifen]

laat mij niet lachen!

dass ich nicht lache!

om [o. over ] iets lachen

über etw B. lachen

schaterend lachen

schallend [o. laut] lachen

schudden van het lachen

sich vor Lachen wälzen

dubbel liggen van het lachen

sich biegen [o. krümmen] vor Lachen

2. lachen (bespotten, schertsen; leedvermaak hebben):

ik lach er niet om

mir ist nicht zum Lachen

er is [o. valt ] niets te lachen

es gibt nichts zu lachen

aan·la·chen <lachte aan, h. aangelachen> [anlɑxə(n)] CZ. cz. nieprzech.

anlachen +B.

de fortuin lacht hem aan

das Glück ist ihm hold

de roem lacht hem aan

ihm winkt der Ruhm

uit·la·chen¹ <lachte uit, i. uitgelachen> [œytlɑxə(n)] CZ. cz. nieprzech. (ten einde lachen)

ze raakte maar niet uitgelachen

sie kam aus dem Lachen gar nicht mehr raus pot.

toe·la·chen <lachte toe, h. toegelachen> [tulɑxə(n)] CZ. cz. przech.

1. toelachen (lachend aankijken):

zulachen +C.

anlachen +B.

2. toelachen form. (gunstig gestemd zijn):

gewogen sein +C.

dood·la·chen <lachte zich dood, h. zich doodgelachen> [dotlɑxə(n)] CZ. wk ww

doodlachen zich doodlachen:

om je dood te lachen

noor·der·licht [nordərlɪxt] RZ. r.n. geen l.mn.

noorderlicht

Nordlicht r.n.

noorderlicht

Polarlicht r.n.

Przeszukaj słownik

niderlandzki

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski