niemiecko » polski

I . instrumenta̱l [ɪnstrumɛn​ˈtaːl] PRZYM. a. MUS

II . instrumenta̱l [ɪnstrumɛn​ˈtaːl] PRZYSŁ.

instrumentalisieren* [ɪnstrumɛntali​ˈziːrən] CZ. cz. przech. (missbrauchen)

Instrumentalmusik <‑, bez l.mn. > RZ. r.ż.

Instrumentalist(in) <‑en, ‑en; ‑, ‑nen> RZ. r.m.(r.ż.) MUS

instrumentieren* [ɪnstrumɛn​ˈtiːrən] CZ. cz. przech.

1. instrumentieren MUS:

2. instrumentieren (ausstatten):

Instrumentalstück <‑[e]s, ‑e> RZ. r.n. MUS

Instrumẹnt <‑[e]s, ‑e> [ɪnstru​ˈmɛnt] RZ. r.n.

1. Instrument (Werkzeug):

narzędzie r.n.

2. Instrument (Musikinstrument):

instrument r.m.

Instrumentarium <‑s, Instrumentarien> [ɪnstrumɛn​ˈtaːri̯ʊm, pl: ɪnstrumɛn​ˈtaːri̯ən] RZ. r.n. a. podn.

Instrumentenflug <‑[e]s, ‑flüge> RZ. r.m. AERO

Gerontologi̱e̱ <‑, bez l.mn. > [gerɔntolo​ˈgiː] RZ. r.ż. MED.

Entomologi̱e̱ <‑, bez l.mn. > [ɛntomolo​ˈgiː] RZ. r.ż.

Dermatologi̱e̱ <‑, bez l.mn. > [dɛrmatolo​ˈgiː] RZ. r.ż. MED.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski