polsko » niemiecki

induktor <D. ‑a, l.mn. ‑y> [induktor] RZ. r.m.

1. induktor CHEM.:

Initiator r.m.

2. induktor:

induktor ELEKT., TECHNOL.
Induktor r.m.
induktor ELEKT., TECHNOL.
[Induktions]spule r.ż.
induktor ELEKT., TECHNOL.

indicativus [indikativus] RZ. r.m.

indicativus → indikatiwus

Zobacz też indikatiwus

indikatiwus <D. ‑wu, l.mn. ‑wy> [indikativus] RZ. r.m. JĘZ.

indukcja [induktsja] RZ. r.ż.

indukcja → indukcyjność

Zobacz też indukcyjność

indukcyjność <D. ‑ści, bez l.mn. > [induktsɨjnoɕtɕ] RZ. r.ż.

indukcyjność FIZ., FIL.
Induktion r.ż.

indukować <‑kuje> [indukovatɕ] CZ. cz. przech.

indukcyjny [induktsɨjnɨ] PRZYM.

indukcyjny FIZ., FIL.
Induktions-

industrialny [industrjalnɨ] PRZYM.

Industrie-

konduktor(ka) <D. ‑a, l.mn. ‑orzy> [konduktor] RZ. r.m.(r.ż.)

Schaffner(in) r.m. (r.ż.)

indult <D. ‑u, l.mn. ‑y> [indult] RZ. r.m. PR.

driver <D. ‑a, l.mn. ‑y> [drajver] RZ. r.m. INF.

indziej [iɲdʑej] ZAIM.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski