Tłumaczenia dla hasła „klebrige“ w polsko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » polski)

I . klecić <kleci; cz. prz. kleć, f. dk. s‑> [kletɕitɕ] CZ. cz. przech. pot.

klecić

[zusammen]klittern

klecić

[zusammen]basteln

klecić wiersz

zusammenschustern pej.

klecić wiersz

zurechtdichten pej.

II . klecić <kleci; cz. prz. kleć, f. dk. s‑> [kletɕitɕ] CZ. cz. zwr. pot. (tworzyć się)

klecić

gelingen

klecić

zusammenpassen

wiersz mi się nie kleci

das Gedicht r.n. will mir einfach nicht gelingen

wypowiedź się nie kleci

in der Aussage passt alles hinten und vorne nicht zusammen pot.

I . kleić <‑ei; cz. prz. ‑ej; f. dk. s‑> [kleitɕ] CZ. cz. przech.

kleić

[zusammen]leimen

kleić torebkę

[zusammen]kleben

kleić włókna

schlichten

II . kleić <‑ei; cz. prz. ‑ej; f. dk. s‑> [kleitɕ] CZ. cz. zwr.

kleić

klebrig sein

kleić

kleben

zwroty:

powieki mi się kleją

die Augen ntpl fallen mir zu

rozmowa się nie kleiła

das Gespräch r.n. geriet ins Stocken [o. wollte nicht recht in Fluss kommen]

kleik <D. ‑u, l.mn. ‑i> [kleik] RZ. r.m.

kleik

Brei r.m.

kleik

[Hafer]schleim r.m.

zwroty:

być na kleiku

auf Diät sein

klerk <D. ‑a, l.mn. ‑owie> [klerk] RZ. r.m.

1. klerk podn. (artysta nieangażujący się w życie społeczne):

klerk

zurückgezogener Künstler(zurückgezogene Künstlerin) r.m. (r.ż.)

klerk

Exzentriker(in) r.m. (r.ż.)

2. klerk HIST. (naukowiec):

klerk

Wandergelehrte(r) mf

klerk

Wanderstudent(in) r.m. (r.ż.)

kleryk <D. ‑a, l.mn. ‑ycy> [klerɨk] RZ. r.m.

kleryk

Priesterseminarist r.m.