polsko » niemiecki

konstytucjonalizm <D. ‑u, loc ‑zmie, bez l.mn. > [kow̃stɨtutsjonalism] RZ. r.m.

1. konstytucjonalizm:

konstytucjonalizm POLIT., PR.

2. konstytucjonalizm PSYCH.:

konstytutywny [kow̃stɨtutɨvnɨ] PRZYM. podn.

konstytucjonalista <D. ‑ty, l.mn. ‑iści> [kow̃stɨtutsjonalista] RZ. r.m. odm. jak f w lp

1. konstytucjonalista:

konstytucjonalista POLIT., PR.
Konstitutionalist(in) r.m. (r.ż.)

2. konstytucjonalista PSYCH.:

3. konstytucjonalista PR.:

Verfassungsrechtler(in) r.m. (r.ż.)

konstytuanta <D. ‑ty, l.mn. ‑ty> [kow̃stɨtuanta] RZ. r.ż. POLIT.

I . konstytuować <‑uuje; f. dk. u‑> [kow̃stɨtuovatɕ] CZ. cz. przech. podn.

konstytuować spółkę, stowarzyszenie:

II . konstytuować <‑uuje; f. dk. u‑> [kow̃stɨtuovatɕ] CZ. cz. zwr. st. urz. (organizacja, związek)

konstytucyjny [kow̃stɨtutsɨjnɨ] PRZYM.

1. konstytucyjny (dotyczący konstytucji):

Verfassungs-

konstruktywnie [kow̃struktɨvɲe] PRZYSŁ. podn.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski