Tłumaczenia dla hasła „namiestników“ w polsko » niemiecki słowniku

namiestnik <D. ‑a, l.mn. ‑icy> [namjestɲik] RZ. r.m. HIST.

1. namiestnik:

namiestnik

Statthalter r.m.

REL. namiestnik Chrystusa [lub Chrystusowy]

Stellvertreter r.m. Christi

2. namiestnik WOJSK.:

namiestnik

Fähnrich r.m.

namiestnikowski [namjestɲikofski] PRZYM. HIST.

namiestnikowski

Statthalter-

namiestnictwo <D. ‑wa, l.mn. ‑wa> [namjestɲitstfo] RZ. r.n. HIST.

1. namiestnictwo (godność namiestnika):

namiestnictwo

Statthalteramt r.n.

namiestnictwo

Statthalterschaft r.ż.

2. namiestnictwo (biuro namiestnika):

namiestnictwo

Statthalterei r.ż.

3. namiestnictwo (okręg nadzorowany przez namiestnika):

namiestnictwo

Statthalterprovinz r.ż.

namiestniczy [namjestɲitʃɨ] PRZYM. HIST.

namiestniczy

Statthalter-

urząd namiestniczy

Statthalteramt r.n.