Tłumaczenia dla hasła „ośmielić“ w polsko » niemiecki słowniku

I . ośmielać <‑la> [oɕmjelatɕ], ośmielić [oɕmjelitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

ośmielać kogoś

jdn ermutigen

ośmielać kogoś

jdm Mut zusprechen

II . ośmielać <‑la> [oɕmjelatɕ], ośmielić [oɕmjelitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr.

1. ośmielać (nabierać pewności siebie):

ośmielać

Mut fassen

2. ośmielać (ważyć się):

ośmielać

wagen

ośmielę się zauważyć, że...

ich erlaube mir zu bemerken, dass ...

3. ośmielać (mieć czelność):

ośmielać

die Dreistigkeit haben [o. besitzen]

ośmielać

sich erdreisten

chyba nie ośmieli się tego zrobić

er wird wohl nicht wagen, das zu tun

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Zaczął występować po tym, jak ośmielił go jego przyjaciel.

pl.wikipedia.org

Nikt nie ośmielił się złożyć jakiegokolwiek zawiadomienia na policję, obawiano się jego zemsty.

pl.wikipedia.org

Każdą próbę ich naruszenia traktowano jak najwyższą zbrodnię i podejmowano próby odwołania króla, który ośmielił się sprzeciwić masom szlacheckim.

pl.wikipedia.org

Każdy z was, który by ośmielił się kiedykolwiek wetknąć tutaj swoją wstrętną brodę, dostanie taką samą nauczkę.

pl.wikipedia.org

Cel został osiągnięty, plemiona germańskie były na tyle zastraszone, że nie ośmieliły się już przez 300 kolejnych lat przekraczać rzeki.

pl.wikipedia.org

Żołdacy churasańscy ośmielili się bezcześcić pośmiertne szczątki kalifa, dopuszczali się gwałtów i rabunków w stolicy kalifatu.

pl.wikipedia.org

Mężczyzna ośmielił się przemówić do niej, że w wiosce żyją sami dobrzy ludzie, który nie zasługują na cierpienie.

pl.wikipedia.org

Ostatecznie sąd wojskowy nie ośmielił się wydać takiego wyroku.

pl.wikipedia.org

Za czasów komunizmu tworzył również książki, ręcznie robione w kilku egzemplarzach, bo żadne czeskie wydawnictwo nie ośmieliło się ich wówczas opublikować.

pl.wikipedia.org

Aleksandryjczycy nie lubili obcych, którzy ośmielili się jeszcze wkraczać do ich wspaniałego miasta na czele oddziałów wojskowych.

pl.wikipedia.org