Tłumaczenia dla hasła „wykorzeniać“ w polsko » niemiecki słowniku

wykorzeniać <‑ia> [vɨkoʒeɲatɕ], wykorzenić [vɨkoʒeɲitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

1. wykorzeniać podn. (wyrwać):

wykorzeniać chwasty

mit der Wurzel ausreißen

wykorzeniać roślinę

mit der Wurzel ausgraben

2. wykorzeniać przen. (tępić):

wykorzeniać dziwactwa, wady

ausrotten

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

W starszych opracowaniach oficyna była więc opisywana m.in. jako miejsce, w którym – zgodnie z ideałami wolnomularskimi – „w oddaleniu i samotności wady wykorzeniać należy”.

pl.wikipedia.org