Tłumaczenia dla hasła „wyrokować“ w polsko » niemiecki słowniku

wyrokować <‑kuje; f. dk. za‑> [vɨrokovatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. wyrokować st. urz. (orzekać):

wyrokować w jakiejś sprawie

in einer [Rechts]sache entscheiden

2. wyrokować przen. podn. (przesądzać):

wyrokować o kimś/czymś

über jdn/etw entscheiden [o. urteilen]

Przykładowe zdania ze słowem wyrokować

wyrokować w jakiejś sprawie

in einer [Rechts]sache entscheiden

wyrokować o kimś/czymś

über jdn/etw entscheiden [o. urteilen]

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Ponieważ języki te, poza greką, albańskim i ormiańskim, są słabo zaświadczone, trudno jednoznacznie wyrokować o ich stopniu pokrewieństwa genetycznego.

pl.wikipedia.org

Jednakowoż większość tych systemów uznaje zasadę jurisprudence constante, która głosi, że pomimo swej niezawisłości sędziowie powinni wyrokować w przewidywalny i nie chaotyczny sposób.

pl.wikipedia.org

Na tym etapie nie należy oceniać żadnego pomysłu, nie wyrokować i nie wyrażać lekceważenia.

pl.wikipedia.org

Aczkolwiek udało się zrekonstruować pełen system fonemów języka prasemickiego, trudno wyrokować o konkretnej funkcji poszczególnych samogłosek w uściślaniu znaczenia wyrazu.

pl.wikipedia.org

Dmowski wyrokował, iż działania rozłamowców za sprawą ich „umysłowych” i „politycznych” niedostatków skazane są na niepowodzenie.

pl.wikipedia.org

Sąd specjalny mógł wyrokować w sprawach leżących w kompetencjach sądu zwyczajnego, o ile sprawy te wyniknęły w trakcie trwania rozprawy głównej.

pl.wikipedia.org

Co do włosów ciężko jednak wyrokować.

pl.wikipedia.org

Związki języków północnohalmaherskich z innymi językami pozostają jednak słabo określone na gruncie nauki, stąd trudno jednoznacznie wyrokować o ich pokrewieństwie.

pl.wikipedia.org

Ponieważ zachowały się bardzo nieliczne fragmenty jego dzieł, nie można wyrokować o prawdziwości tej historii.

pl.wikipedia.org

Nie będzie sądził z pozorów ni wyrokował według pogłosek”.

pl.wikipedia.org