Tłumaczenia dla hasła „zagubić“ w polsko » niemiecki słowniku

I . zagubić <‑bi; cz. prz. ‑ub> [zagubitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

zagubić

verlieren

zagubić

verirren

II . zagubić <‑bi; cz. prz. ‑ub> [zagubitɕ] CZ. cz. zwr.

zagubić

sich B. verlieren

zagubić

sich B. verirren

Przykładowe zdania ze słowem zagubić

zagubić się na moczarach

sich im Morast verirren

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Pierwotnie mogło ich być nawet 1500, ale część zagubiła się zanim trafiły do rąk archeologów.

pl.wikipedia.org

Łatwo wówczas zagubić osoby zdolne, autentycznych twórców, zniszczyć talent, wyhamować indywidualną ekspresję.

pl.wikipedia.org

Zimą 1980 we mgle zagubiła się na niej grupa uczniów klasy sportowej w wieku 12 do 17 lat z trenerem, troje zmarło z wyczerpania.

pl.wikipedia.org

Po bardzo dobrym pierwszym sezonie, w którym zdobył 13 bramek i był piątym strzelcem ligi zagubił formę.

pl.wikipedia.org

Komórki te mogą się „zagubić” podczas tej wędrówki i stać się źródłem potworniaka.

pl.wikipedia.org

Kilka krzyży stoi na cmentarnym wzgórzu, nieopodal w gąszczu krzaków zagubiły się dwa zardzewiałe żelazne nagrobki.

pl.wikipedia.org

Rano 11 września dołączył do tych sił 1 szwadron, ale zagubił się w nocy pluton ppanc.

pl.wikipedia.org

W tym czasie zagubiły się dzieła starożytnych i pierwsi filozofowie średniowiecza nie mieli do nich dostępu.

pl.wikipedia.org

Przed laty uratował bowiem życie jej ojcu, który zagubił się na polowaniu.

pl.wikipedia.org

Przebywała w nim około 40 polskich dzieci, które podczas wojny zagubiły swoich rodziców.

pl.wikipedia.org