Tłumaczenia dla hasła „Spicker“ w polsko » niemiecki słowniku

spiker(ka) <D. ‑a, l.mn. ‑erzy> [spiker] RZ. r.m.(r.ż.)

spiker(ka) RADIO, TV

Sprecher(in) r.m. (r.ż.)

spiker(ka) RADIO, TV

Ansager(in) r.m. (r.ż.)

speaker(ka) [spiker] RZ. r.m.(r.ż.)

speaker → spiker

Zobacz też spiker

spiker(ka) <D. ‑a, l.mn. ‑erzy> [spiker] RZ. r.m.(r.ż.)

spiker(ka) RADIO, TV

Sprecher(in) r.m. (r.ż.)

spiker(ka) RADIO, TV

Ansager(in) r.m. (r.ż.)

spicz [spitʃ] RZ. r.m.

spicz → speech

Zobacz też speech

speech <D. ‑u, l.mn. ‑e> [spitʃ] RZ. r.m. podn. (przemówienie)

speech

Rede r.ż.

speech

Speech r.m. lub r.ż.

wygłosić speech

eine Rede halten

spichlerz [spixleʃ], spichrz [spixʃ] RZ. r.m. <D. ‑a, l.mn. ‑e> ROLN.

spichlerz

Speicher r.m.

spiec [spjets]

spiec f. dk. od spiekać

Zobacz też spiekać

I . spiekać <‑ka; spiec> [spjekatɕ] CZ. cz. przech.

1. spiekać (zbyt mocno przypiec, opalić):

spiekać ciasto, mięso, plecy

verbrennen

2. spiekać (wysuszyć):

spiekać

austrocknen

spiekać

ausdorren

spieczone wargi

ausgetrocknete [o. aufgesprungene] Lippen r.ż. l.mn.

3. spiekać zwykle cz. ndk. TECHNOL.:

spiekać

sintern

II . spiekać <‑ka; spiec> [spjekatɕ] CZ. cz. zwr.

1. spiekać (opalić się):

spiekać

[stark] braun werden

2. spiekać TECHNOL.:

spiekać

agglomerieren

spiekać

fritten

spiek <D. ‑u, l.mn. ‑i> [spjek] RZ. r.m. TECHNOL.

spiek

Agglomerat r.n.

spiek

Fritte r.ż.

spiek

Sinter r.m.

spinka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [spinka] RZ. r.ż.

spinka

Schnalle r.ż.

spinka do krawata

Krawattennadel r.ż.

spinka do mankietu

Manschettenknopf r.m.

spinka do włosów

Haarspange r.ż.

spiski [spiski] PRZYM.

spiski

Zipser

spisek <D. ‑sku, l.mn. ‑ski> [spisek] RZ. r.m.

spisek

Verschwörung r.ż.

spisek

Komplott r.n.

spisek przeciwko komuś/czemuś

Verschwörung r.ż. gegen jdn/etw

spisek władzy

Machtkomplott r.n.

knuć spisek

ein Komplott aushecken [o. schmieden]

I . spiekać <‑ka; spiec> [spjekatɕ] CZ. cz. przech.

1. spiekać (zbyt mocno przypiec, opalić):

spiekać ciasto, mięso, plecy

verbrennen

2. spiekać (wysuszyć):

spiekać

austrocknen

spiekać

ausdorren

spieczone wargi

ausgetrocknete [o. aufgesprungene] Lippen r.ż. l.mn.

3. spiekać zwykle cz. ndk. TECHNOL.:

spiekać

sintern

II . spiekać <‑ka; spiec> [spjekatɕ] CZ. cz. zwr.

1. spiekać (opalić się):

spiekać

[stark] braun werden

2. spiekać TECHNOL.:

spiekać

agglomerieren

spiekać

fritten

spięcie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [spjeɲtɕe] RZ. r.n.

1. spięcie pot. (zwarcie):

krótkie spięcie

Kurzer r.m. pot.

krótkie spięcie

Kurzschluss r.m.

2. spięcie przen. (sprzeczka):

spięcie

[heftiger] Zusammenstoß r.m. pot.

spięcie

[heftiger] Wortwechsel r.m.

mieć z kimś spięcie

mit jdm einen heftigen Wortwechsel haben