Tłumaczenia dla hasła „kańczug“ w polsko » niemiecki słowniku

kańczug <D. ‑a, l.mn. ‑i> [kaj̃tʃuk] RZ. r.m. podn.

1. kańczug (bicz):

kańczug

Kantschu r.m. podn.

wychłostać kogoś kańczugiem

jdn mit einem Kantschu auspeitschen

2. kańczug (uderzenie):

kańczug

Kantschuhieb r.m. podn.

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Słudzy łapali dzieci i bili je kańczugami oraz wypytywali, czy były grzeczne i czy potrafią odmówić pacierz.

pl.wikipedia.org

Posłuszeństwo wymuszali nieustannym biciem kańczugami w gołe ciało.

pl.wikipedia.org

Zwany także kańczugiem i harapem.

pl.wikipedia.org