polsko » niemiecki

wykrzyknik <D. ‑a, l.mn. ‑i> [vɨkʃɨkɲik] RZ. r.m. JĘZ.

1. wykrzyknik (znak interpunkcyjny):

2. wykrzyknik (część mowy):

Interjektion r.ż.

I . wykrzywiać <‑ia> [vɨkʃɨvjatɕ], wykrzywić [vɨkʃɨvitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

II . wykrzywiać <‑ia> [vɨkʃɨvjatɕ], wykrzywić [vɨkʃɨvitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr.

wykrzykiwać <‑kuje> [vɨkʃɨkivatɕ], wykrzyknąć [vɨkʃɨknoɲtɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

1. wykrzykiwać (wydać okrzyk):

2. wykrzykiwać tylko ndk. (pokrzykiwać):

wykrojnik <D. ‑a, l.mn. ‑i> [vɨkrojɲik] RZ. r.m. TECHNOL.

wykreślnie [vɨkreɕlɲe] PRZYSŁ. MAT.

wykrzyknikowo [vɨkʃɨkɲikovo] PRZYSŁ. JĘZ.

wykrzyknikowy [vɨkʃɨkɲikovɨ] PRZYM. JĘZ.

Ausrufe-

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski