łacińsko » niemiecki

Pulcher <chrī> m (pulcher)

röm. cogn. in der gens Claudia, in der Kaiserzeit auch b. anderen gentes

pulcher <chra, chrum>

1.

schön [ puella; forma; hortus; urbs; signum ]

2.

vortrefflich, herrlich, rühmlich [ exemplum; consilia; poemata; animus; dies glückliche; origo; exitus ]

3. poet

tapfer [ Hercules ]

4.

glücklich, behaglich [ dies ]

buccea <ae> f (bucca) Aug. b. Suet.

Bissen, Stückchen

būcerus <a, um> (griech. Fw.) poet

mit Rinderhörnern, gehörnt [ armenta ]

būcaeda <ae> m (bos u. caedo) Plaut.

der mit einem Ochsenziemer Gepeitschte

buxi-fer <fera, ferum>

buxus u. fero
buxifer Cat.
Buchsbaum tragend

bucca <ae> f

1.

aufgeblasene o. voll gestopfte Backe
Hängebacken

2. nachkl. meton.

Mundvoll, Bissen [ panis ]

3. (derjenige, der die Backen aufbläst:) Iuv.

a.

Hornbläser

b.

Schreier

4. Petr.

Schmarotzer

buccō <ōnis> m (bucca) Plaut.

Pausback; Tölpel

būcula <ae> f

Demin. v. bos

junge Kuh, Färse

Zobacz też bōs

bōs <bovis> m u. f (Gen Pl boum, altl. bovom; Dat u. Abl bōbus u. būbus)

bos
Rind: Ochse m o. Kuh f

būcina <ae> f

Neulatein
Hupe

būcinō <būcināre> (bucina)

(das Horn) blasen

aethēr <eris> m (Akk -era) (griech. Fw.)

1.

die obere Luftschicht, Äther

2. poet

a.

Himmel(sraum), bes. als Wohnsitz der Götter

b. meton.

die Himmelsbewohner, Götter

3. poet

Luft

4.

Oberwelt

5. personif.

Himmelsgott

6. Eccl.

Himmel, Jenseits

buccella, bucella <ae> f

Demin. v. bucca Mart.

kleiner Bissen

Zobacz też bucca

bucca <ae> f

1.

aufgeblasene o. voll gestopfte Backe
Hängebacken

2. nachkl. meton.

Mundvoll, Bissen [ panis ]

3. (derjenige, der die Backen aufbläst:) Iuv.

a.

Hornbläser

b.

Schreier

4. Petr.

Schmarotzer

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Prześlij je nam, czekamy na wiadomość od Ciebie!

Interfejs: Deutsch | English | Español | Français | Italiano | Polski | Português | Русский | Slovenščina