łacińsko » niemiecki

bācātus <a, um> (baca 3.) poet

mit Perlen besetzt [ monile ]

Bacchus <ī> m

1.

Gott des Weines, Sohn des Jupiter u. der Semele, römisch auch „Liber“, griechisch „Dionysos“ genannt ; wird als schöner junger Mann dargestellt.
Sein Kult wurde in rauschhafter Begeisterung (in Ekstase) gefeiert. Mit dem Kultlied seines Chores beginnt das europäische Theater.
Eine neu gezüchtete Weinrebe erinnert als „Bacchus-Rebe“ an ihn.

2. meton.

a.

Wein [ vetus ]

b.

Weinstock; Rebe

c.

Bacchusruf [ audito Baccho ]

baculum <ī> nt, baculus (spätere Form) <ī> m

Stock, Stab, bes. Hirten- u. Augurenstab

Bacchēius, Bacchēus <a, um> poet

des (von) Bacchus, bacchisch

I . bacchor <bacchārī> (Bacchus) VERB intr

1. poet; nachkl.

das Bacchusfest feiern

2.

bacchantisch schwärmen, toben, wüten, rasen

3. (in voluptate; in caede)

schwelgen, ausschweifend sein

4. poet

umherschweifen, -irren, -laufen [ per urbem; in antro ]

5. poet

Orgien feiern

II . bacchor <bacchārī> (Bacchus) VERB trans

1.

den Bacchusruf (euoe) hören lassen

2. P. P. P. bacchātus

von den Bacchantinnen durchschwärmt [ Naxos; Taygeta ]

3. (Iuv.)

in wilder Begeisterung dichten [ carmen ]

baceolus <ī> m (griech. Fw.) Suet.

Dummkopf

bacchābundus <a, um> (bacchor) nachkl.

bacchantisch schwärmend, rasend, lärmend

bacchātiō <ōnis> f (bacchor)

ausschweifende Schlemmerei, Orgie

Bacchicus <a, um> poet

→ Baccheius

Zobacz też Bacchēius

Bacchēius, Bacchēus <a, um> poet

des (von) Bacchus, bacchisch

bāca, bacca <ae> f

1.

Beere [ lauri; cupressi ]

2.

(runde) Baumfrucht, bes. Olive

3. Hor.; Petr.

Perle [ Indica ]

baccar <aris> nt (griech. Fw.) poet; nachkl.

(kelt.) Baldrian

Baccha <ae> f

Bacchantin, Begleiterin des Bacchus
jmd. in die geheimen Formen der Bacchusverehrung einweihen

Bacchis <idis> f poet

Bacchantin, Verzückte, Rasende

Bactrus <ī> m

Fluss b. Bactra, Nebenfluss des Oxus

bacillum <ī> nt Demin. v. baculum

1.

Stäbchen, Stöckchen

2.

Liktorenstab

Zobacz też baculum

baculum <ī> nt, baculus (spätere Form) <ī> m

Stock, Stab, bes. Hirten- u. Augurenstab

I . Bactriānus, Bactrius ADJ <a, um>

Adj zu Bactra

II . Bactriānus, Bactrius SUBST <ī> m nur in der Form Bactrianus

Einw. v. Bactra

Zobacz też Bactra

Bactra <ōrum> nt

Hauptstadt der gleichnamigen Landschaft am Oxus (= Amu-darja), d. h. etwa des heutigen Afghanistan, j. Balkh

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Prześlij je nam, czekamy na wiadomość od Ciebie!

Interfejs: Deutsch | English | Español | Français | Italiano | Polski | Português | Русский | Slovenščina